عصر روز سه شنبه بیست و یکم خرداد، نشستی در تهران با حضور طیف های گوناگون فعالان مدنی و جنبش زنان، پیرامون مهمترین خواسته های زنان ایران و اولوبت های آنان، برگزار شد.
در این نشست از تمام نمایندگان کمیته زنان ستادهای نامزدهای ریاست جمهوری دعوت شده بود که از میان شش کاندیدای ریاست جمهوری، تنها نماینده کمیته زنان آقای حسن روحانی، خانم پروین داداندیش، در این نشست حضور یافت و به طرح برنامه های آقای روحانی پرداخت.
در این نشست هم اندیشی و در آغاز نرگس محمدی فعال مدنی گفت: بزرگ ترین مطالبه زنان امروز، به رسمیت شناختن حق ایجاد تشکل های مستقل به منظور تقویت جامعه مدنی زنان است تا بر بستر این جامعه مدنی، زنان بتوانند برای خواسته های خود تلاش و مبارزه کنند.
در همین حال فائزه هاشمی نیز گفت: در کنار حضور کیفی زنان، حضور کمی زنان در مدیریت های میانی و کلان جامعه نیز بسیار مهم است. از این رو ایجاد سهمیه مثبت برای زنان در مجالس قانونگذاری و دیگر بخش های مدیریتی جامعه ضروری است.
اما شهلا لاهیجی نویسنده و فعال مسائل زنان با بیان اینکه حق گرفتنی است، افزود: «بنابراین ما زنان باید حق خود را با روشی مدنی و مسالمت آمیز مطرح کنیم و به دنبال گرفتن آن باشیم… تفکیک و جداسازی جنسیتی، دشمن جامعه و باعث فساد در جامعه است و باید این تفکیک ها و جداسازی ها به ویژه در مسائل آموزشی برداشته شود.»
همچنین فخرالسادات محتشمی پور فعال مدنی و همسر مصطفا تاجزاده، زندانی سیاسی، گفت: ما با چنگ و دندان از حق طبیعی خودمان باید دفاع کنیم… مهمترین مطالبه ما از دولت ها برمی گردد به جامعه مدنی، یعنی مطالبه ما این است که کاری به کار ما نداشته باشید. ما انتظار نداریم دولت ها کاری برای ما انجام دهند بلکه بگذارید نهادهای مدنی شکل بگیرند و کار خودشان را برای جامعه زنان انجام دهند. در کجای دنیا نهاد مدنی باید برود از جایی اجازه بگیرد و نگاهی امنیتی در این مورد وجود داشته باشد؟
این در حالیست که نیره توکلی مترجم و نویسنده نیز بیان کرد: این بحث که مطالبات زنان را موکول کنیم به مطالبات کلی تر، تجربه ناموفقی است که قبلا انجام شده و دیگر نباید در دام آن افتاد… به رسمیت شناختن حق تشکل های مدنی زنان مطالبه بسیار مهمی است چرا که بدون تشکل های مستقل، زنان در جامعه مدنی نمی توانند تاثیرگذار باشند.
از سوی دیگر آذر تشکر، فعال مسائل زنان، گفت: نخستین گام مطالبه محوری را زنان برداشتند از این رو مسئله ما این نیست که کاندیداها چطور فکر می کنند، بلکه مسئله این است که ما می خواهیم دیدگاه های این کاندیداها را با طرح مطالبات خودمان تغییر دهیم. در نظر گرفتن سهمیه بندی برای زناان در ارکان مختلف مدیریتی از جمله در شورای شهر، مجلس قانون گذاری و… یکی از خواسته های جامعه زنان است.
اما شهلا شرکت، روزنامه نگار و مدیر مسئول نشریه توقیف شده زنان، عنوان کرد: به نظرم رسانه ها قدرت زیادی دارند حتی بیشتر از دولت ها، بنابراین مطالبه ایجاد رسانه های مستقل مربوط به زنان و آزادی این رسانه ها برای طرح مطالبات زنان، مسئله مهمی است که باید کاندیداها به آن توجه کنند.
نوشین احمدی خراسانی، فعال مسائل زنان نیز گفت: متاسفانه 4 سال جلوگیری و ممانعت از هرگونه گردهمایی فعالان جنبش زنان و ایجاد فضای امنیتی، سبب شده که امروز ما فقط سه روز مانده به انتخابات توانستیم برای طرح مطالبات مان دور هم جمع شویم و این جای تأسف بسیار دارد.
در همین حال معصومه ابتکار، عضو شورای شهر تهران نیز، گفت: بزرگترین مطالبه جامعه زنان ایران در سایه مطالبه اصلی جامعه ایران، یعنی تغییر شرایط نابسامان کنونی است که تغییری همه جانبه را می طلبد.
مینو مرتاضی، فعال مدنی هم در این نشست عنوان کرد: نخستین مطالبه زنان زندگی و زیست انسانی است، از این رو شرکت و مشارکت آنان در ارکان قدرت ضروری است. سهمیه بندی جنسیتی برای حضور در ارکان قدرت می تواند زنان را به تحقق زندگی انسانی نزدیک کند.
توران ولی مراد یکی از نمایندگان جامعه زنان ایران هم گفت: مطالباتی که ما خواهان آن هستیم باید خودمان پیش ببریم و برای این کار باید بتوانیم با گردهم آمدن بر سر یک مخرج مشترک هایی به قدرت تبدیل شویم، و مطالبات مان را با قدرت عرضه کنیم به طوری که بتوانیم در تصمیم گیری ها نفوذ کرده و تاثیرگذار باشیم.
از دیگر زنانی که در این نشست صحبت کردند فریبا پژوه بود که به مشکلات امنیتی زنان روزنامه نگار اشاره کرد.
Leave a Comment