اولین مورد دور جدید حمله به زنان و فعالان حقوق زن به بازداشت مریم بهرمن در ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۳۹۰ باز می گردد. مریم بهرمن از فعالان حقوق زن که در نشست سی ای دبیلیوی سازمان ملل متحد در سال ۱۳۹۰ شرکت کرده بود با حکم دادگاه انقلاب شیراز به اتهام اقدام علیه امنیت ملی در منزل خود بازداشت شد. علیرغم تلاش های فراوان خانواده، وکیل، و فعالان حقوق زن در ایران و سازمان های بین المللی حقوق زنان، هنوز وضعیت مریم بهرمن نامشخص است و پرونده او در مرحله بازجویی است. بنابر اطلاعات منتشره، اتهام مریم بهرمن به شرکت او در نشست سازمان ملل مربوط است و بعلت اعتراضات بین المللی و برای انحراف افکار عمومی، پرونده های جدیدی نیز علیه او تشکیل شده است.
مریم مجد، عکاس خبری ورزشی یک روز قبل از سفر به آلمان برای مستند سازی جام جهانی فوتبال زنان در منزل خود در تاریخ ۲۷ خرداد ماه بازداشت شد. پس از یکسری اعتراضات به بازداشت خودسرانه مریم مجد، وی پس از یک ماه بازداشت، در تاریخ ۲۷ تیرماه با تودیع وثیقه آزاد شد.
مهناز محمدی مستندساز و از فعالان حقوق زن در روز ۵ تیرماه ۱۳۹۰ در منزل خود بازداشت شد. مهناز محمدی پس از یک ماه بازداشت در روز ۵ مرداد ماه با تودیع وثیقه یک صد میلیون تومانی آزاد شد. فیلم مستند مهناز محمدی «زنان بدون سایه» جوایز متعددی دریافت کرده است. وی همراه رخشان بنی اعتماد فیلمی در مورد مطالبات زنان از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری تحت عنوان «ما نیمی از جمعیت ایران هستیم» در سال ۱۳۸۸ ساخته بود. مهناز محمدی در مرداد ماه ۱۳۸۸ نیز به همراه جعفر پناهی فیلمساز در بهشت زهرای تهران بازداشت شده بود.
احضار معصومه دهقان، معلم بازنشسته، فعال حوزه زنان و همسر وکیل سرشناس حقوق بشر، عبدالفتاح سلطانی که برنده جایزه حقوق بشرشهر نورنبرگ آلمان در سال ۲۰۰۹ میلادی است، منجر به بازداشت وی در دادسرای اوین در روز ۱۴ تیرماه شد. علت بازداشت معصومه دهقان تا روز ۱۸ تیرماه نامشخص بود تا اینکه در اثر پی گیری های وکیل و همسر وی، معلوم شد که ایشان به اتهام هزینه کرد جایزه نقدی حقوق بشر شهر نورنبرگ برای خانواده های زندانیان سیاسی بازداشت شده است. لازم به توضیح است که خانم معصومه دهقان در سال ۲۰۰۹ به جای همسر خود که ممنوع الخروج بود به آلمان رفت و این جایزه را دریافت کرد. معصومه دهقان سرانجام در روز ۱۹ تیرماه با قید وثیقه آزاد شد.
پگاه آهنگرانی از بازیگران و فیلمسازان جوان در روز ۱۹ تیرماه در منزل خود بازداشت شد. پگاه آهنگرانی قرار بود که برای گزارشگری از جام جهانی زنان به آلمان سفر کند، پس از بازداشت مریم مجد اعلام کرد که به این سفر نمی رود. پگاه آهنگرانی در روز ۵ مرداد ماه ۱۳۹۰ با وثیقه یکصد میلیون تومانی آزاد شد.
مرضیه وفا عهد، بازیگر و مستند ساز نیز در تاریخ ۸ تیرماه بازداشت شد و در تاریخ ۲۹ تیرماه حکم بازداشت موقت او برای مدت یک ماه دیگر تمدید شد. ناصر تقوایی، کارگردان معروف ایرانی و همسر مرضیه وفا عهد، اتهام مرضیه را بازی در فیلم <تهران من حراج> بدون حجاب اسلامی اعلام کرد. این فیلم که پروژه دوره دکترای گراناز موسوی در یکی از دانشگاه های استرالیاست با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ساخته شده است. مرضیه وفا عهد در زندان قرچک ورامین در بازداشت است.
بازداشت ناگهانی مریم بیدگلی در تاریخ ۳۰ تیرماه برای اجرای حکم زندانی که در بهمن ماه ۱۳۸۹ به تایید دادگاه تجدید نظر قم رسیده بود و انتقال وی به زندان لنگرود قم، نیز به این مجموعه تهاجمات نظام مند علیه زنان و فعالان حقوق زن دامن می زد. مریم بیدگلی از فعالان حقوق زن و کمپین یک میلیون امضا برای تغییر است که در شهر قم فعالیت می کند. مریم بیدگلی در اردیبهشت ماه ۱۳۸۸ در قم بازداشت شد و پس از دو هفته با وثیقه ۲۰ میلیون تومانی آزاد شد. دادگاه بدوی او را به یک سال حبس و جریمه نقدی بخاطر فعالیت های مربوط به جمع آوری امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز در قالب کمپین یک میلیون امضا و امضای نامه سرگشاده برای مخالفت با سپردن کرسی سی اس دبیلیو به ایران در سازمان ملل بود. شعبه سه دادگاه تجدید نظر در قم در بهمن ماه ۱۳۸۹ این حکم را به ۶ ماه تقلیل داده بود. طبق گزارش وب سایت تا خانواده برابرمریم بیدگلی در تاریخ ۱۴ مرداد ماه برای شرکت در مجلس ترحیم پدرش به مرخصی آمده است.
هر چند تنوع بازداشت های زنان در طول ۴ ماه اول سال ۱۳۹۰ نشانگر حمله نظام مند به زنان و فعالان حقوق زن است، اما مهمترین محور این بازداشت ها حول ارتباطات فعالان زن در حوزه بین المللی است. تداوم بازداشت مریم بهرمن و مرضیه وفا عهد که هر دو در قانون مند ترین ومسالمت آمیزترین شکل ممکنه حضور بین المللی داشتند، بیانگر آن است که جمهوری اسلامی ایران خواستار مصادره کامل حوزه بین المللی است به گونه ای که همه ارتباطات مردمی در این صحنه نیز از آن دولت و یا تشکل ها و فعالان همسوی دولت شود.
تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۳۹۰
Leave a Comment