کنشگران داوطلب
دفتر مطالعات فرهنگی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی عملکرد مرکز امور زنان و خانواده در رابطه با سازمانهای مردمنهاد در دولت نهم و دهم را مورد نقد و بررسی قرار داد.
به گزارش روابط عمومی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات فرهنگی این مرکز با بررسی عملکرد مرکز امور زنان و خانواده در رابطه با سازمانهای مردمنهاد اعلام کرد: گرچه این اقدام در راستای راهاندازی بانک اطلاعاتی سازمانهای مردمنهاد قابل توجه است، اما معیار طبقهبندی لحاظ شده برای سازمانهای مردمنهاد (سمن) چندان مشخص نیست.
علاوه بر آن حمایت مالی از طرحهای ارسالی سمنهای حوزه زنان و خانواده، چنان کلی است که مشخص نیست در چه سالی، توسط چه سازمانی، برای چه افرادی و … هزینه شده است.
برگزاری نشستهای آموزشی منطقهای و استانی برای سمنها، یکی دیگر از اقدامات قابل تقدیر مرکز است، اما محدود بودن تنها به دو موضوع در این نشستها، سبب فقدان استفاده از ظرفیت کامل از این زمانها و ظرفیتها شده است.
ایجاد فضای مجازی برای تقویت ارتباط و تعامل سمنها با یکدیگر از دیگر اقدامات شایسته محسوب میشود و با این همه تغییرات متعدد در نشانی شبکه اجتماعی سمنها سبب سردرگمی آن شده است، از این رو برخی از پیشنهادها نیز در راستای ارتقای عملکرد مرکز امور زنان و خانواده در رابطه با سازمانهای مردمنهاد حوزه زنان و خانواده ضروری به نظر میرسند:
۱ـ طراحی گویههای شفافتر برای ساماندهی موضوع فعالیت سمنهای حوزه زنان و خانواده
۲ـ استفاده از ظرفیت سمنها در طرحهای پژوهشی و راهبردی و شناخت مسائل و چالشهای پیش روی زنان
۳ـ تهیه «سند توسعه توانمندسازی سازمانهای مردمنهاد در حوزه زنان و خانواده» در راستای ماده (۲۳۰) برنامه پنجم
با توجه به وظایف محول شده به مرکز امور زنان و خانواده در برنامه چهارم و پنجم توسعه و اعتبارات اختصاص یافته به این مرکز بر اساس «برنامه حمایت از تشکلها و مشارکت اجتماعی جوانان و زنان» این مرکز اقدام به ساماندهی و توانمندسازی سازمانهای مردمنهاد زنان و خانواده کرده است که از جمله این اقدامات (با توجه به پاسخ مرکز امور زنان و خانواده) میتوان موارد زیر را نام برد:
۱ـ راهاندازی بانک اطلاعات سمنها در حوزه زنان و خانواده: هر چند که در گزارش مرکز امور زنان و خانواده اشارهای به اینکه هر کدام از این سمنها از چه تعداد افراد تشکیل شده یا اینکه در حال فعالیت هستند نشده است، معیار طبقهبندی لحاظ شده برای سازمانهای مردمنهاد چندان مشخص نیست.
۲ـ حمایت مالی از طرحهای ارسالی سمنهای حوزه زنان و خانواده: «طرحهای ذکر شده در گزارش مرکز امور زنان و خانواده چنان کلی است که مشخص نیست در چه سالی، توسط چه سازمانی، برای چه افرادی و … هزینه شده است، هر چند که برای برخی از طرحهای ذکر شده در گزارش تشکیلات رسمی در کشور وجود دارد.
۳ـ برگزاری نشستهای آموزشی منطقهای و استانی از سوی مرکز امور زنان و خانواده برای سمنها: مرکز طی سالهای ۱۳۸۹ – ۱۳۹۱ تنها دو موضوع «تشریح بن مایههای جنبش بیداری و آموزش شبکه اجتماعی سازمانهای مردمنهاد» را برای برگزاری نشستها پیگیری کرده است، این در حالی است که سمنهای زنان و خانواده با مسائل متعددی درباره زنان و خانواده آشنا و درگیرند که جای آنها در نشستهای فوق خالی است.
۴ـ ایجاد شبکه اجتماعی سمنهای حوزه زنان و خانواده: آنچه در این میان قابل توجه است افتتاح سه سامانه شبکه مجازی به فاصله دو سال برای ساماندهی سمنهای فعال حوزه زنان و خانواده است. این روند به معنای آزمون و خطای مکرر مرکز امور زنان و خانواده در تأسیس سامانه ارتباطی سمنهای حوزه زنان و خانواده است، اتفاقی که در صورت موفقیت تجربیات قبلی، نیازی به دوباره انجام دادن آن نبود و توان مرکز میتوانست صرف تقویت و گسترش آنها شود.
متن کامل گزارش دفتر مطالعات فرهنگی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی را از اینجا دریافت کنید.
Leave a Comment