خسرو منصوریان مدیر موسسه غیر دولتی احیاء ارزشها: مردم ایران در کمک به زلزدگان آذربایجان شرقی ثابت کردند اخلاق نمرده است

خسرو منصوریان از با تجربه های امداد رسانی به زلزله زدگان است و بیش از چهل سال فعالیت عام المنفعه دارد و در زلزله بویین زهرا ، نماینده آیت الله طالقانی در امداد رسانی بوده است . منصوریان بانی و رییس موسسه غیر دولتی احیا ارزشهاست که این روزها در کار امداد رسانی به زلزله زدگان آذربایجان بسیار فعال بود. منصوریان با شگفتی از شور و هیجان کمک های مردمی به آذربایجان می گوید و اذعان می کند که با همه تجربیا تش تا به حال چنین همیاری ندیده است. گفتگوی میهن با این مددکار قدیمی را بخوانید.

در شرا یط اخیر  بسیاری از کارشناسان عقیده دارند نوعی رخوت اخلاقی جامعه ایران را در بر گرفته با این حال ما شاهد کمک های گسترده و حس نوع دوستی بی سابقه ای از سوی ایرانیان برای هم وطنان زلزله زده بویم ، نظر شما در اینباره چیست؟

به نظرم دلایل متعددی دارد و نباید با یک نگرش تک وجهی به جامعه نگاه کرد. مجموعه ای ازعوامل در رفتار جامعه نقش دارند. با توجه به تجربیاتم می گویم . یکی اینکه در ایامی هستیم که نگاه خارج به ایران خیلی حساس است و مردم جامعه ی ما نگران این هستندکه جهان به ما چگونه نگاه می کند. مساله قومیت آذری زبان مساله دیگر است. گروههای مختلفی هستند و نگاههای متفاوت سیاسی دارند و تصور برخی این است که آذری ها را می توان از میهن عزیز جدا کرد، مردم ایران بااین حرکت خودشان ثابت کردند که ترک و لر و عرب ، قبل از اینکه قویتی داشته باشند، ایرانی هستند. تقارن این زمین لرزه با سومین شب قدر اثر گذار بود. من در زلزله های خراسان و بجنورد و بم حضور داشتم و چنین حضوری را بی سابقه می دانم ، ان جی او،  ما در اطلاعیه سومش درباره زلزله اخیر اعلام کرد که مردم دست نگه دارند. سیل عظیم کمک ها بود که به سوی آذربایجان سرازیر شد. به نظر من حماسه تاریخی در این روزها رقم خورد و من به عنوان یک ایرانی مسلمان به خودم می بالم.

با اینکه مردم شور و حال عجیبی در کمک رسانی داشتند با این حال ما شاهد سکوت  صدا و سیما و دولت در ساعات اولیه زلزله بودیم ، این سکوت را به چه دلیلی می دانید؟

این راباید از دولتی ها پرسید که چرا ، اما من نظر شخصی خودم را دارم . به نظر من مسائل انسانی و حقوق بشری را با مسائل سیاسی نمی توان جمع بست و رقم زد. خود من به عنوان فردی که ایده سیاسی دارم مثل هر انسان زنده ای، اما هدف وسیله را توجیه نمی کند. من در “ان جی او” ، کار سیاسی کردن را حرام شرعی می دانم. اینجا را تاسیس کردیم برای اینکه اگر کسی کودک معلول دارد بیاید و یک عده هم به ما اعتماد دارند و کمک می کنند، این بچه معلول ابزار کار سیاسی من نباید باشد.

 چنین کاری چه از جانب ملت و چه دولت حالا هر دولتی خلاف است. منتهی دولتها همه منبعث از یک رقابت  سیاسی هستند، در فرانسه و آمریکا و روسیه هم همین است. ای کاش دولتها همه شان آن جوری در مسائل انسانی وارد می شدند که حداقل کفه ی نگاه انسانی فارغ از جنسیت و حتی ملیت و دین سنگین می بود. من برخی از تبلیغات بسیار مسمومی که از خارج از کشور علیه مملکت می شود را هم قبول ندارم ، چرا که مثل اینکه خارج نشسته باشی و اینجا زلزله ای به وجود بیاید و بگویید چرا دولت این کار را کرده یا نکرده است. این هم سواستفاده از مردم زلزله زده است. مردم زلزله زده نیازی به مبالغه از سوی مخالف و موافقِ دولت ندارند و مردم ما هم ثابت کردند در ایران اخلاق نمرده است. مردم آذربایجان وسیله نیستند و انسانند ، بیاییم در چنین حوادثی انسانی رفتار کنیم.

اشاره کردید که در روزهای اولیه اعلامیه ای صادر کردید که مردم فعلا در ارسا ل کمک ها دست نگه دارند، در شبکه های اجتماعی این بحث بود که مردم به کجا باید کمک کنند و گویابه نهادهای دولتی اعتمادی نداشتند ، این بی اعتمادی از کجا نشات می گیرد؟

کسانی که این سوال برایشان مطرح است که چرا این دولت چنین است، من و اقعا میگویم که کدام دولت این طور نبوده است، من در زلزله های دیگر کشورها هم بودم ، آیا در آمریکا یک عده لمپن فرصت طلب از سونامی سو استفاده نکردند و آیا همه کمک ها یی که مردم به دولت آمریکا دادند، تمام وکمال به دست مردم رسید یا در هند و پاکستان آیا این اتفاق نمی افتد. این مشکل آدمهایی است که سواستفاده می کنند. بخش دوم که چرا این اطلاعیه را دادیم ، برای اینکه ما یک سازمان بسیار کوچک هستیم و ظرفیت و امکانات ما از هر جهت محدود است. ما گفتیم ظرفیت موسسه ما تکمیل است، چه انبار تهران چه انبار تبریز. نگفتیم به جاهای دیگر کمک نکنند. در این زمینه توصیه ما هم به دولت ایران و دولتهای خارجی این است که جنبه های اخلاقی و انسانی را نگاه کنند و به نفع دولتیان خود ما هم هست که مردم رامشارکت دهند و باور کنند.هیچ دولتی بدون رضایت مردم نمی توانند گام بردارد . دولتها مثل حوض هستند و زود ظرفیتشان را از دست می دهند و ملتها مثل قیانوس هستند. امیدواریم که این دو طرفه باشد و ما به دلیل تفاوت نگاه سیاسی بادولتها ، آواری بر سر آذری ها نکنیم.

آقای منصوریان ، حساب بانکی انجمن شما دچار مشکل نشده است ، چون خبرهایی منتشر شده بود که بانک ها حساب برخی افراد و موسسات که کمک رسانی می کردند را بسته اند، برای شما مشکلی پیش نیامده است؟

اگر این کار را هم کرده باشند هنوز خبر نداریم ، تا الان هم این خبر را ندارم . ولی ما یک موسسه قانونی هستیم  با مجوز دولت و ناجا و وزارت کشور . از روز تاسیس هم این مجوز راداشتیم و بدون مجوز کار نکردیم و بر دفاتر ما هم ناظرین وزارت دارا یی نظارت دارند و صد تومان هم بدون دادنِ رسید، دریافت نمی کنیم . حسابی که اعلام کردیم از ده سال پیش و پس از زلزله بم ، گشایش یافته است. در وب سایت خودمان هم کاملا مشخص می کنیم که چه کسانی و به چه شماره ای پرداخت کرده اند و تشکر می کنیم .

در سایت موسسه دیدم که هنوز هم برخی کودکان بمی، تحت پوشش موسسه شما هستند و کمک های ماهیانه دریافت می کنند، آن برنامه به چه ترتیبی است و چه طور توانستید ، چنین جمعیتی را تحت پوشش قرار دهید؟

این را باید ازمردم پرسید که به ما اعتماد کردند، این پول را مردم داده اند و ما به دست بچه ها رساندیم. پایه شخصیت هر انسانی ، کودکی است. پرورشگاه جای خوبی برای بچه ها نیست، البته در مواقع اظطراری گریزی نیست. ما اگر پدر و مادربچه مرده بود رفتیم مادر بزرگ را پیدا کردیم و این مقرری را دادیم. خانمی در زلزله بم باردار بود و شش بچه داشت و از هووی شو هرش دو بچه به ارث رسید. ما هنوز هم مستمری او را قطع نکردیم ولی یکسان ادامه نداشته و اگر می توانسته خیاطی یاد بگیرد و یا دخترش می توانس، یاد دادیم و دو تا چرخ خیاطی دادیم. ما برای این زن یک تنور خانگی دایر کردیم و بچه ها می آمدند به مادر در نان پزی و خمیر درست کردن کمک می کردند. حالا خانه این خانواده در آن کوچه دو طبقه است، هیچ خانه دیگری در آن محله دو طبقه نیست و حالا دو تا از دخترها عروس شدند. این زن با شرافت زندگی می کند. ما معجزه نمی کنیم ، ما انگیزه ایجاد می کنیم و این  را هم بدانید آن خانواده نیاز ندارد ما دستشان را بگیریم این ما هستیم که نیازمند هستیم آنها دست ما را بگیرند تا بلند شویم . در زلزله آذربایجان هم همین طور، ما نیاز داریم تا آنها دستشان را به ما دهند تا از چاله خودخواهی مان بیرون بیاییم.

موسسه شما در مناطق زلزله زده، انبار و نیرو دارد و یا به این مناطق نیرو می فرستید؟

ما یک انبار داریم ، ما پامان را اندازه گلیم خودمان دراز می کنیم . یک خانه بزرگ در بم و در تبریز هم یکی از معتمدین را معرفی کردیم و از آنجا اجناس را توزیع می کنیم . بنا براین از تبریز افرادی برای شناسایی می روند و به نسبت نیاز و چیزی که نیاز هست ، کالا تهیه می کنند. مثلا شما دهاتی که در کنار جاده است ، نگاه می کنید مملو اجناس است و مردمی که در آنجا زندگی نمی کردند، می آیند برای دریافت این کمک ها. این مختص آذربایجان نیست، بم و رودبار و خارج از ایران هم همین است. هنر ما این است که ما آن ده که پشت کوه است و راه ندارد را نجات دهیم. ما برای اینکه بهترین مدیرت و نظارت را داشته باشیم، ستاد و مرکز انبار کالا را در شهر تبریز قرار دادیم و با وانت های مختلف اجناس را توزیع می کنیم.

فرزانه بذرپور

پیوند این مطلب در تارنمای میهن

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.