کمیته حمایت از روزنامهنگاران، یک سازمان غیردولتی که از آن با عنوان “صلیب سرخ روزنامهنگاران” یاد شده، در گزارش سالانه خود گفته که ٢٠١٢ سالی “غمانگیز” برای آزادی بیان بوده و این سال را سختترین سال برای روزنامهنگاران توصیف کرده است.
در گزارش امسال کمیته حمایت از روزنامهنگاران آمده که در سال ٢٠١٢ دست کم ٢٣٢ روزنامهنگار به زندان افتاده و ٧٠ نفر از آنان هم در حال خبررسانی کشته شدهاند. علاوه بر این ٣٥ روزنامهنگار هم مفقود شدهاند.
شمار روزنامهنگارهای زندانی از سال ١٩٩٠، که کمیته حمایت از روزنامهنگاران آغاز به کار کرده، بالاترین تعداد بوده است.
به گفته راب ماهونی، از مقامات این کمیته، دلیل اصلی کشته شدن روزنامهنگاران نه حضور در مناطق جنگی و درگیریهای نظامی، بلکه به قتل رسیدن آنان بوده است.
آقای ماهونی ترکیه، روسیه، ایران و سوریه را از جمله کشورهایی دانسته که قوانین محدودکنندهای بر آزادی مطبوعات وضع میکنند و شمار زیادی روزنامهنگار در زندانهایشان به سر میبرند.
مکزیک، اتیوپی، اکوادور و پاکستان هم از دیگر کشورهایی هستند که در گزارش ٢٠١٢ این کمیته از وضعیت روزنامهنگاران در آن انتقاد شده است.
کمیته حمایت از روزنامهنگاران ایران را در رده چهارم بدترین وضعیت سانسور قرار داده است. بنا به گزارش این کمیته در سال گذشته دست کم ٤٥ روزنامهنگار ایرانی زندانی بودهاند و ٦٨ نفر از آنان مجبور به ترک ایران شدهاند.
در آخرین نمونه از برخورد با روزنامهنگاران در ایران حدود دو هفته پیش ماموران امنیتی ١٧ روزنامهنگار را بازداشت کردند که ١٥ نفر آنان هنوز در بازداشت به سر میبرند.
Leave a Comment