Article
گزارشگران بدون مرز خواهان آزادی محمد سلیمانی‌نیا شدند
گفته می‌شود که محمد سلیمانی‌نیا، کارشناس اینترنت و مترجم رمان «عطرسنبل، عطر کاج» در بند ۲۰۹ زندان اوین در اعتصاب غذا به‌سر می‌برد. سازمان گزارشگران بدون مرز از جمهوری اسلامی ایران خواست او را آزاد کند.
سازمان گزارشگران بدون مرز در گزارشی که روز ۱۲ آوریل (۲۴ فروردین) منتشر شد، خبر داد که محمد سلیمانی‌نیا از سه ماه پیش در بند ٢٠٩ زندان اوین زیر فشار و بازجویی قرار دارد. او در تاریخ ۲۰ دی ماه ۱۳۹۰ پس از احضار به دادگاه انقلاب کرج دستگیر شده بود. در همان روز ماموران امنیتی وابسته به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به منزل او در کرج مراجعه کردند و وسایل و اسناد شخصی او، از جمله کامپیوتر و مجموعه‌ی سی‌دی‌های او را با خود بردند. خانواده‌ی این طراح و کارشناس اینترنت گفته است که او برای دومین بار در اعتراض به وضعیت نابهنجار خود به اعتصاب غذا دست زده است.
فعالیت‌های سلیمانی‌نیا
محمد سلیمانی‌نیا در سال ۱۳۷۵ (۱۹۹۶) نخستین آی.اس.پی بخش خصوصی را به‌راه انداخت. به همین دلیل آغاز کار اینترنت خصوصی در ایران با نام او گره خورده است. او که کتاب پرفروش «عطرسنبل، عطر کاج» را ترجمه کرده، هنگام دستگیری مدیریت سایت شبکه‌ی اجتماعی متخصصان ایران (یو ۲۴) را به عهده داشت. این سایت برای ارتباط میان کارشناسان ایرانی راه‌اندازی شده بود و کاربران می‌توانستند از طریق آن فرصت‌های شغلی را به یکدیگر پیشنهاد کنند. علاوه بر این سلیمانی‌نیا طراح و میزبان نزدیک به ۴۰ سایت اینترنتی انجمن‌های جامعه‌ی مدنی و روشنفکران ایرانی بود.
بنا بر اطلاعاتی که در اختیار گزارشگران بدون مرز قرار گرفته، وزارت اطلاعات این کارشناس اینترنت را برای همکاری با طرح “اینترنت ملی” تحت فشار گذاشته است. این سازمان می‌نویسد که او پیش از دستگیری بارها از سوی وزارت اطلاعات احضار و مورد بازجویی قرار گرفته بود تا مهار سایت‌هایی را که میزبانی می‌کرد به ماموران امنیتی بسپارد.
سلیمانی‌نیا تاکنون تفهیم اتهام نشده است. گفته می‌شود که ماموران امنیتی او را مجبور کرده‌اند تا سندی مبنی بر “نداشتن امکان سپردن وثیقه” امضا کند.
تکذیب اینترنت ملی
وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در روز ٢٢ فروردین این خبر را که دولت ایران قصد دارد در شهریور ماه یک اینترنت ملی راه بیندازد تکذیب کرد. این وزارتخانه می‌گوید که این خبر «محملی برای عقده‌گشایی‌ها و موج سواری‌های تعدادی از شبه‌رسانه‌ها و محافل سیاسی جناح‌زده داخلی و استعمارگران خارجی» است.
مقامات دولتی بارها از ایجاد اینترنت ملی صحبت کرده و آن را آلترناتیو اینترنت جهانی و “مدافع ارزش‌های ملی و مذهبی” خوانده‌اند. آخرین بار در روز ۱۳ دی ۱۳۹۰ پایگاه اطلاع‌رسانی دولت گزارش داد: «با انتشار خبر راه اندازی شبکه ملی اطلاعات، اینترنت داخلی، در آینده‌ای نزدیک که مهم‌ترین دستاورد آن، ایجاد امنیت و مصون ماندن از حملات اینترنتی عنوان شده، آمریکا را به عنوان قلب و مغز سیستم سایبری جهان به عنوان صاحب و مالک اینترنت بین‌المللی با نگرانی‌هایی مواجه کرده است».
به گزارش این پایگاه اطلاع‌رسانی «اهمیت امنیت فضای سایبری و دنیای مجازی و حفظ و حراست از اطلاعات ملی و شخصی هموطنان یکی از اهدافی است که باعث شده دولتمردان پروژه‌های شبکه ملی اطلاعات، هاستینگ و دیتاسنترملی را کلید زده و آن را در کوتاه‌ترین زمان ممکن عملیاتی کنند.»
ایران، زندان وب‌نگاران
سازمان گزارشگران بدون مرز بارها در گزارش‌های خود ایران را زندان روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران نامیده است. این کشور در حال حاضر با ١٩ وب‌نگار زندانی، پس از چین دومین “زندان بزرگ وب‌نگاران” در جهان به‌شمار می‌رود. برای نخستین بار در ایران چهار وب‌نگار به اعدام محکوم شده‌اند.
گزارشگران بدون مرز در گزارشی با عنوان “ایران کشور دشمن اینترنت” که در ٢٢ اسفند سال گذشته منشتر شد، نوشتند: «در عمل کاربران ایرانی که نمی‌توانند یا می‌ترسند از برنامه‌های ضد فیلتر استفاده کنند، محکوم به استفاده از اینترنت دست‌‌ساز رژیم هستند که محتوایی خالی از هر گونه انتقاد سیاسی ، اجتماعی و مذهبی دارد. اینگونه می‌توان گفت، اینترنت ملی از سال‌ها پیش در ایران راه‌اندازی شده است و اعلام گاه به گاه آن از سوی مسولان برای برانگیختن احساسات ملی‌گرایانه است و کاربردی سیاسی دارد.».
Leave a Comment