سعید محمدپور، رئیس انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان به تازگی مقالهای با عنوان «حقوق سازمانهای مردمنهاد» در تارگاه شخصی خود منتشر نموده که بخشی از آن را در زیر میخوانید:
با تصویب ماده ۱۸۲ قانون برنامه سوم توسعه، مصوب ۱۳۷۹، سازمانهای غیردولتی، که بعدها به تشکلهای غیردولتی یا سازمانهای مردمنهاد معروف شده و برگردان و بومی شده واژه انگلیسی NGO یا Non-Governmental Organizationمیباشند، به عنوان یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین نهادها در عرصه اجتماعی کشور ورود خود را به جامعه مدنی ایران جشن گرفت و هماکنون یکی از بازیگران اصلی و غیرقابل انکار در بسیاری از امور اجتماعی کشور میباشند.
ماده صدرالذکر هدف از ایجاد سازمانهای غیردولتی را «زمینهسازی برای واگذاری اعمال تصدی دولت به آنها و تقویت نظارتهای سازمانیافته مردمی برفعالیتهای دستگاههای دولتی» اعلام نمود. با توجه به اینکه سازمانهای موصوف یک نهاد و تشکیلات حقوقی جدید با شرح وظایف و جایگاه نامشخص و حتی آیندهای نامعلوم بود دولت با تصویب مصوبات لاحق سعی در توضیح و تبیین حقوق و تکالیف این نهاد تازه وارد و یکی از بهترین جلوهها و مظاهر مردم سالاری برآمد که آخرین و کاملترین آنها، تصویب نامه شماره ۲۷۸۶۲/ت۳۱۲۸۱ هـ مورخ ۸/۵/۱۳۸۴ هیأت وزیران با عنوان «آییننامه اجرایی تأسیس و فعالیت سازمانهای غیردولتی» میباشد.
قسمت قابل توجهی از مصوبه یاد شده که در این مقاله به اختصار آییننامه نامیده میشود، به حقوق و تکالیف سازمانهای مردمنهاد با هدف تنظیم روابط این گونه تشکلها با دولت و سایر اشخاص حقیقی و حقوقی اختصاص یافته است. در این مقاله سعی میشود به اختصار امور و اعمالی را که سازمانهای مردم نهاد برمبنای آییننامه مذکور میتوانند نسبت به انجام آن اقدام نمایند و مورد حمایت مقررات کشور نیز میباشد توضیح داده شود.
Leave a Comment