تارنمای مجذوبان نور، پایگاه خبری دراویش گنابادی، اقدام به انتشار نامه ای سر گشاده خطاب به سازمان های بین المللی مدافع حقوق بشر کرده است. متن این نامه به شرح زیر است:
بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار
سعدی
برادران عزیز جامعه ی انسانیت
ما جمعی از دراویش نعمت اللهی گنابادی هستیم و از کشورمان ایران، این نامه را خطاب به شما مینویسیم. ما از همان مسلک و تباری هستیم که انسان های اندیشمندی چون مولوی و عطار و خیام را به جامعه انسانی تقدیم کرده است. سراینده همان شعری که شما بر سردر سازمان ملل و ما در مطلع این نامه حک کردیم، یکی از مشایخ ما جناب سعدی شیرازی است. شعری که نماد امید برای مظلومان و همبستگی انسان ها شده است.
اما امروز ما در کشورمان آزاد نیستیم تا خود را به عنوان درویش معرفی کرده و بر طبق مسلک و عقیده مان که منطبق با شریعت اسلام و مذهب تشیع که مذهب رسمی ایران نیز هست، عمل کنیم.
ما دراویش نعمتاللهی گنابادی سالهاست که به بهانههای مختلف به سفارش نهادهای امنیتی از کار بیکار میشویم،از حق آموزش عالی محروم می شویم، خانه و محل کارمان و حتی اندیشهمان با رفتارهای خصمانه و حتی وحشیانه نیروهای امنیتی مورد تفتیش قرار میگیرد. محل عبادتمان را آتش میزنند و با بولدوزر خراب میکنند. دراویش را به شیوهای مرعوبکننده از شهر خارج میکنند و مورد ضرب و شتم جسمی و روانی قرار میدهند، به طور پیاپی بازداشت میکنند و در سلولهای انفرادی در حبس نگه میدارند و به روش قرون وسطایی مورد بازجویی قرار میدهند و در حالی که با رجوع وکلای دادگستری و با عنایت به اصول مصرح در قانون اساسی خواستار برخورد قانونی ماموران هستیم، وکلایمان را نیز دستگیر میکنند و بدون محاکمه، آنها را مجرم میخوانند و در زندان نگه میدارند.
ما را بایکوت خبری کرده اند، جراید روزنامه ها حق انتشار هیچ مطلبی از ما ندارند، صدای ما سرکوب شده تا ستم هایی که برما می رود دیده نشود و رنج و آمال ما فریاد نشود. فعالان حقوق بشر وخبرنگاران به جرم اینکه صدای ما را منعکس کردند و از نقض حقوق انسانی و اجتماعی ما سخن گفته اند، محکوم به زندان و حبس شده اند. .
اینک بیشتر از یک سال است وکلای ما درویشان گنابادی و فعالان حقوق ما (آقایان حمیدرضا مرادی، مصطفی دانشجو، فرشید یداللهی، امیر اسلامی، امید بهروزی، افشین کرم پور و رضا انتصاری) در بند امنیتی زندان اوین تهران محبوس هستند در حالی که هیچ دادگاهی برای آنان برگزار نشده است.
یک سال و اندی از حبس افرادی می گذرد که طرفداران حق آزادی عقیده و بیان هستند میگذرد. رساندن صدای مظلوم ما و دادخواهی قانونی حق ما امروز جرم آنها شده است. نیروهای امنیتی و قضایی مطیع و دستوربگیر نیز جز پروندهسازی بیوقفه و نسبتدادن اتهامهای واهی و بیپایه و اساس به کسانی که کاری جز دفاع از حقوق قانونی دراویش نکردهاند اقدامی نمی کنند.
برادران عزیز
دوران تفتیش عقاید گویا هنوز به قرون وسطی ختم نمی شود، نیروهای امنیتی کشور ما را به خاطر عقایدمان به عنوان فرقه ضد امنیتی و منحرف قلمداد می کنند، حال ما از شما می خواهیم که به ستمگران نادان توضیح دهید که مسلکی قرن ها آموخته که افکار خود را به شعر و هنر بیان کند، هرگز راهی به سوی خشونت و برهم زدن امنیت ندارند. ما این نامه را نوشتیم تا صدای کسانی شویم که زمانی داد ما را در محکمه های کشورمان بلند می کردند و از ما دفاع می کردند ولی امروز خود اسیر زندان شده اند، و از شما می خواهیم که به رسم انسانیت پیگیر حقوق آنها در محاکم بینالمللی باشید.
Leave a Comment