Article
هشدار مجمع فیلمسازان سینمای ایران درباره مرگ قریب‌الوقوع سینمای ایران
مجمع فیلمسازان سینمای ایران با صدور بیانیه‌ای درباره مسائل جاری سینمای ایران و مشکلات آن اظهار نظر کرد.
در این بیانیه آمده است:
مردم ایران و آن‌ها که قلبشان برای فرهنگ و هنر ایران اسلامی می‌تپد، طی سالهای اخیر شاهد جریانی بوده‌اند که کمر به قتل سینمای ایران بسته است. جریانی که اگر تدبیر خردمندان آن را متوقف نکند، رفته رفته و در آینده‌ای بسیار نزدیک، شاهد مرگ این سینما خواهیم بود. جریانی که در گذشته‌ای نه چندان دور اعلان کرده بود که اگر قرار است فیلم‌های دلخواه ما ساخته نشود، ایران نیز می‌تواند مثل بسیاری از کشورهای دیگرسینما نداشته باشد! جریانی که می‌خواهد فیلمسازان مستقل از نگاه انتقادی خود دست بکشند و بله‌قربان‌گوی آن‌ها باشند. جریانی که برای فیلمسازان فکور و جسور درخواست «اشد مجازات» می‌کند و به کمتر از اعدام بسنده نمی‌کند. جریانی که می‌خواهد فیلمساز متعهد و دلسوز را اسیر تنگ نظری‌های مجیزگویانهٔ خود کند. جریانی که برخی دست‌اندرکاران و فیلمسازان سینمارا به ابزار ممیزی و سانسورسینما تبدیل کرده است. جریانی که حتی تحمل فکر متفاوت را ندارد و می‌خواهد فیلمساز را در همان ایدهٔ اولیه فیلمنامه متوقف کند و نگذارد نگاه‌های انتقادی از حصارهای ممیزی‌های تو در تو که از محدوده‌های قانونی نیز بسیارتنگ‌تر است، عبور کند. می‌خواهد جرات فکر کردن را از اهالی سینما بگیرد. جریانی که از پر شدن صندلی‌های سینما توسط مردم واهمه دارد و ترجیح می‌دهد فرزندان معصوم این دیار اوقات خود را پای سریالهای بی‌ارزش و مسخ کنندهٔ ماهواره بگذرانند و تصویر واقعی زندگی خود را در سینمای ارزشمند ایران نبینند، تا مبادا با حقایق پیرامون خود مواجه شوند.»
در ادامه این بیانیه آمده است: «آن‌ها خوب می‌دانند که سینما، صرفا سرگرم‌کننده نیست. روشنی‌بخش است. حقیقت‌یاب است. دردمند است. دستهای ناپاک را رسوا می‌کند. فرمایشی و بله‌قربان‌گو نیست. درحالی که به تعبیر زیبای امام خمینی (ره) کار «هنر در مدرسه عشق پرداختن به نقاط کور و مبهم معضلات اجتماعی، سیاسی، فرهنگی ونظامی است.» صحیفه نورجلد ۲۱
و در این میان بیم آن می‌رود مسئولان و مدیران فرهنگی کشور نیز ناخواسته چنین جریانی را همراهی کنند و در تشییع پیکر بی‌جان این سینما جلودار همه باشند! باید از این دسته از مسئولان پرسید که اگر فیلمسازی با اثر هنری‌اش به جنگ اسلام نمایان نو کیسه رفت، آیا باید به اشد مجازات تهدید شود؟ آیا اگر این سینما جریانات سوء اخلاقی برخی طبقات اجتماعی را به چالش بکشد، مستحق آن است که در نمایش فیلم‌هایش از اکثر سالنهای سینمایی متعلق به بیت المال محروم باشد؟ آیا معنای حمایت از هنر و هنرمند متعهد که دیدگاههای مستقل دارد، این است؟
آری سینمای ایران اکنون در حال احتضار است و این احتضار محصول افراط و تفریط‌هایی است که خواسته یا ناخواسته، هم از سوی سازمان‌ها و نهادهای دولتی و نیمه‌دولتی، به سینما تحمیل شده و هم از طریق اعمال نظرهای گروه‌های فشاری حقنه شده که نه تربیت یافته اندیشه‌های آرمانی معمار انقلاب اسلامی‌اند و نه‌شناختی درستی از هنرحساس و مهمی چون سینما دارند.
و در این میان تاسف از اندک رفیقان ناهمراهی است که اگر چه خود از اهل سینمایند، اما افسوس و صد افسوس که هیزم بیار آتشی شده‌اند که برای نابودی سینمای ایران افروخته شده است.
اعضاء شورای مرکزی، علیرضا داودنژاد، مهدی فخیم‌زاده، کیومرث پوراحمد، مجیدقاری‌زاده، مهردادفرید، داود موثقی، منوچهرمصیری، محمد احمدی و عزیزاله حمیدنژاد
بیست و هفتم آذر ۱۳۹۱
مجمع فیلمسازان سینمای ایران
Leave a Comment