هر ساله در تاریخ ۵ دسامبر مطابق ۱۴ آذر، در همه کشور های جهان برگزار شده و به طور قانونی توسط سازمان ملل به رسمیت شناخته می شود. در این روز داوطلبین در زمینه های مختلف گرد هم آمده و فعالیت های خود را اعلام می دارند.
به مناسبت این روز مطلبی درباره داوطلب و کار داوطلبی را از دکتر پدرام موسوی در تارنمای کنشگران داوطلب باز نشر می کنیم:
داوطلب كيست؟
در سرتا سر دنیا، گروههای وسیعی از مردم وقت خود را صرف فعالیتهای داوطلبانه میکنند. انگیزه تمامی این افراد، صرف نظر از نوع فعالیتشان، کمک به دیگران و در عین حال کسب بعضی منافع مادی یا معنوی میباشد. با توجه به تفاوتهای موجود در مفاهیم «داوطلب» و «فعالیت داوطلبانه» برای مردم و نیز اهمیت فعالیتهای داوطلبانه در سازمانهای غیر دولتی و تشکلهای مردمی به معیارها و شاخصهایی جهت شناسایی و تعریف این فعالیتها محتاجیم. معیار های زیر در عین حال که تمامی فعالیتهای داوطلبانه در سراسر دنیا را در بر میگیرند، به ما این توانایی را می دهند تا بین فعالیتهای داوطلبانه واقعی و سایر رفتارهایی که «داوطلبانه» جلوه میکنند، تمایز قائل شویم.
– علت اولیه فعالیتهای داوطلبانه، کسب امتیازات مادی نیست. با این حال سازمانی که فعالیت داوطلبانه برای آن انجام میشود باید مخارج قانونی تحمیل شده بر فرد داوطلب در هنگام اجرای فعالیت داوطلبانه خود را جبران کند. این موضوع از این جهت حائز اهمیت است که مانع از هزینه کردن پول توسط داوطلب شده، نیز باعث میشود افراد کم بضاعت هم بتوانند در فعالیت داوطلبانه مشارکت کنند.
– فعالیت داوطلبانه با میل و اراده اشخاص وبه صورت خود جوش صورت میگیرد و «تمایل شخصی» اصل بنیادی هر فعالیت داوطلبانه است. در دیگر فعالیتها فشارها و نیروهایی که از طرف همآلان وارد میشود و یا حس تعهد و التزام اجتماعی، آنها را وادار به فعالیت میکند. این معیار باعث متمایز شدن فعالیتهای داوطلبانه اصیل از فعالیتهایی که جبر خارجی باعث انجام آنها است، میشود. برای مثال دولت به مردان جوان این شانس را میدهد که بتوانند به جای سربازی در خدمات عامالمنفعه و داوطلبانه شرکت کنند. در این حالت با یک فعالیت داوطلبانه اصیل و خودجوش مواجه نیستیم.
– سود و نفع فعالیت داوطلبانه به شخص دیگری غیر از داوطلب (یعنی فرد «کمک جو») میرسد. پافشاری روی این مطلب که فعالیت داوطلبانه صرفاً در قالب سازمانها (غیر انتفاعی و یا خصوصی) صورت گیرد نادرست است و بسیاری از فعالیتها که به طور غیر رسمی بین دوستان و همسایگان اجرا میشود، قطعاً در تعریف فعالیتهای داوطلبانه قرار میگیرد.
همچنین فعالیت داوطلبانه نباید الزاماً مداوم و مستمر و طولانی مدت تلقی شود و بسیاری فعالیتهایی که در مقیاس محدود و یا کوتاه مدت صورت میگیرند نیز داوطلبانه هستند. مردمی که وقت و یا پول خود را صرف فعالیتهای داوطلبانه کردهاند اظهار داشتهاند که رضایت خاطر و اشتیاقی که بدست آوردهاند بیش از هزینه (زمانی و مالی) است که پرداخت کردهاند.
کار داوطلبانه:
• موجب میشود که شما فرد نیازمندی را درک کنید.
• مهارتهای جدیدی به شما میآموزد.
• قسمتی از منافعی که جامعه به شما رسانده است را به جامعه برمی گرداند.
• میتواند به شما در حل بعضی از مشکلاتتان کمک کند.
• کمک میکند تا شما مردم جدیدی را ملاقات کنید و موانع حاصل از سوء تفاهمها و بی اطمینانیها و ترسها را بشکنید
• میتواند ارتباطی ایجاد کند که به شما در شغل و آیندهتان کمک کند.
• اهدای کمک سبب میشود آنان که بیشتر دارند، قسمتی از سهم خود را با آنها که کمتر دارند شریک شوند.
ممکن است از خود بپرسید که در این دنیای وسیع، کمک ناچیز من چه تغییری میتواند ایجاد کند؟ هیچ فردی به تنهایی نمیتواند مشکلات این دنیا را حل کند، اما همان کار کوچک شما میتواند در یک گوشه این دنیا (که ممکن است از محل شما به کلی دور باشد)، فضایی شاد و سالم و ایمن برای مردمی که به کمک شما نیاز دارند ایجاد کند. هر یک از ما میتوانیم فردی را آموزش دهیم، تخریب شده ای را بسازیم، ظرفی را پر کنیم، پارکی را تمیز کنیم، …، و این است که برای دنیا ارزش دارد.
پدرام موسوي
پیوند این نوشته در تارنمای دارچین
دیگر پیوند های مفید دراینباره:
تارنمای ویژه این روز در سال ۲۰۱۲
Leave a Comment