Article
بیانیه کانون نویسندگان ایران به مناسبت روز مبارزه با سانسور
کانون نویسندگان ایران با صدور بیانیه ای به مناسبت روز مبارزه با سانسور خاطرنشان کرد که گرامی داشتن سیزدهم آذر ، روز مبارزه با سانسور، ارج نهادن به انسان هایی است که با وجود آگاهی از خطرها، پای در راه آزادی بیان می نهند و بی اعتنا به تهدیدها سد سانسور را می شکنند.
در چند دهه ی اخیر آنها که حاکمیت سانسور را ضامن حیات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خود قرار داده اند، شعله ی جان بسیار کسان را خاموش کردند تا شوق آزادی بیان در دل جامعه بمیرد. اما بر خلاف انتظارشان فروغ دیگری تابیدن گرفته است: خواست آزادی بی قید و شرط اندیشه و بیان.
متن کامل بیانیه بدین شرح است:
مرور یک سال گذشته از منظر تولیدات هنری و ادبی، و وضعیت آزادی بیان نشان می دهد که دستگاه فراگیر سانسور با جدیت تمام فعالیت ویران گرش را ادامه داده است و گویا عزم خویش جزم کرده تا اندک اقبال باقی مانده ی مردم به آثار هنری و ادبی را از آنها بگیرد. در این میان اوضاع اقتصادی که در چند ماه گذشته بر وخامت آن افزوده شده به یاری این دستگاه آمده و دور نیست که بحران تشدید یافته ی کنونی به تعطیلی کامل عرصه هایی چون نشر کتاب، سینما، موسیقی، تئاتر و… بیانجامد.
دستگاه سانسور عامدانه بر فضای بی اعتمادی فعالان تولیدات هنر و ادبیات نسبت به فعالیتشان دامن می زند. حتی به “مجوز”های صادر شده اش نیز اعتمادی نیست، اجرایش تضمینی ندارد. کتاب های مجوزدار باز روی میز سانسورچیان بازمی گردد و بازبینی مجدد می شود، یا پس از چاپ توزیعشان ممنوع می شود؛ فیلم های سینمایی که پس از بارها بازبینی و اعمال سانسور در مراحل مختلف، مجوز اکران می گیرند چه بسا که زمان نمایش از پرده ها پایین کشیده می شوند؛ کنسرت های موسیقی که با هزار شرط و اما و اگر مجوز برگزاری می گیرند، گاه پس از فروش بلیت غیر قابل اجرا اعلام می شوند؛ گالری های نقاشی… نمایش های تئاتری… حتی جستجوگر اینترنتی گوگل!
در یک سال گذشته باز هم عده ای به اتهام وبلاگ نویسی روانه زندان شدند؛ نشریاتی به بهانه چاپ کاریکاتور یا خبر و مطلب توقیف شدند؛ دو تن از اعضای کانون نویسندگان ایران، فریبرز رییس دانا و منیژه نجم عراقی، به “جرم” عضویت دراین تشکل ضدسانسور ماه هاست در زندان به سر می برند؛…
با این همه، به موازات سخت تر شدن شرایط، صف مخالفان سانسور نیز انبوه تر شده است و صداهای بیشتری در مخالفت با سانسور شنیده می شود.
در چند سالی که از اعلام سیزدهم آذر به عنوان روز مبارزه با سانسور می گذرد این روز، روز بزرگ داشت این صف بوده است. امسال اما از سیزدهم آذر بی یاد و نام ستار بهشتی نمی توان سخن گفت؛ کارگری که جان جوانش در دفاع از آزادی بیان تاوان شد. البته پیش تر نیز بودند، بسیاران بودند، که در راه ابراز عقیده و نظر، جانشان به تاراج ستم رفت. اما ویژگی ستار بهشتی در این است که او نه به دلیل تعلق فکری، مرامی یا سیاسی بلکه راست به علت نوع زندگی اش، به شکستن حصار سانسور پرداخت. این کارگر وبلاگ نویس معترض از متن توده ی مردم آمده بود و تجلی نیاز آنها به آزادی بیان، به نابودی سانسور و نشانه ای از حضور مردم در این عرصه بود. او به کردار نشان داد که آزادی بیان و ستیز با سانسور فقط امر نویسندگان، هنرمندان و سخن وران نیست بلکه نیاز هر انسان و ضرورت زندگی انسانی است. و این، ویژگی دوران کنونی است؛ دورانی که به سرعت از کشته ی یک جوان گمنام مخالف سانسور شاهدی جهانی می سازد بر ستمکاری آزادی ستیزان و رسوایی سانسورچیان. این ویژگی اعلام می کند که سرکوب گران آزادی، سانسور و سانسورچیان، از این پس دوران سخت تری خواهند داشت.
گرامی داشتن سیزدهم آذر ، روز مبارزه با سانسور، ارج نهادن به انسان هایی است که با وجود آگاهی از خطرها، پای در راه آزادی بیان می نهند و بی اعتنا به تهدیدها سد سانسور را می شکنند.
در چند دهه ی اخیر آنها که حاکمیت سانسور را ضامن حیات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خود قرار داده اند، شعله ی جان بسیار کسان را خاموش کردند تا شوق آزادی بیان در دل جامعه بمیرد. اما بر خلاف انتظارشان فروغ دیگری تابیدن گرفته است: خواست آزادی بی قید و شرط اندیشه و بیان!
گرامی باد سیزده آذر روز مبارزه با سانسور
کانون نویسندگان ایران
۱۰/۹/۱٣۹۱
Leave a Comment